Onzichtbare stenen in 2de etappe doen motorrijders pijn

Zeer mondjesmaat kwamen de motorrijders over de finish van de tweede etappe van de Morocco Desert Challenge. De auto’s waren er zelfs eerder. Na de Portugese etappewinnaar Mario Patrao duurde het een tijdje voordat Maikel Smits zich aan de streep in Touzounine meldde en daarna kwamen er heel lang alleen maar wat auto’s binnengedruppeld. David Wijnhoven kwam na de Belg Gilles Vanderweyen als vierde aan, compleet uitgewoond. Clint de Cramer en Jeroen Fiers gingen niet meer van start in de etappe van 470 kilometer.

Maikel Smits (103): “Wat een lange en vermoeiende dag! Op zich heb ik niks tegen lange etappes, maar dit was wel erg zwaar, met zoveel stenen dat mijn polsen pijn doen. Omdat de etappe iets verlegd was, was er een extra CP ingebouwd, maar dat was best lastig te vinden. Navigatie was sowieso moeilijk. Ik heb een paar keer een fout gemaakt en dan ook nog fouten die niet zo gemakkelijk recht te zetten zijn. Dat heeft wel wat tijd gekost. In het nieuwe stuk door de heuvels aan de kust, meteen aan het begin van de etappe, hing een dikke mist. Dat duurde wel 40 kilometer. Ik ben een paar keer gestopt: bril op, bril af, toch maar weer op, toch maar weer af. Uiteindelijk heb ik tot de eerste tankstop op 65 kilometer met bril af gereden, maar daarbij had ik wel veel last van het stof. In het tweede deel was nog veel meer stof: het is vervelend als je word ingehaald door de auto’s. Na de lunchstop ging het wel veel beter. Ik kon er in elk geval de snelheid aardig in houden, maar ik heb niet op meer dan 80, 90 procent gereden.”

David Wijnhoven (107): “Het tempo dat de eerste drie rijden, onder wie Maikel, haal ik niet, maar met de vierde plaats denk ik dat ik dik tevreden mag zijn. Het was een Dakarwaardige etappe, met heel veel stenen. Je ziet ze niet in het zand, maar je krijgt wel elke keer een klap op het stuur, dus mijn handen, mijn armen en mijn kont doen nu pijn. Het was ook lastig navigeren, maar op een paar kleine foutjes na, die ik snel kon herstellen, heb ik het best goed gedaan, vind ik. Er zijn er veel die moesten zoeken naar het extra ingebouwde waypoint, maar dat had ik vrij snel. Je moet het koppie erbij houden en niet te snel willen.”